آرمگدون عقیده ای صهیونیستی ... نه اسلامی
جای تعجب است ، وقتی ملاحظه می شود، برخی از نویسندگان
مسلمان ساده اندیش مروج عقیده ی اسطوره ای و منحصر به فرد صهیونیستی هستند و
درباره ی باور ناروای این قوم منحرف کتاب ها ومقالات بسیاری به زیور طبع می
آرایند، مثل این که، بخشی از اعتقادات مذهبی ماست! منظور، اعتقاد به «آرمگدون» است
که افکار و اندیشه های برخی از مردم متوجه آن شده و سوالات بسیاری پیرامون آن طرح
می کنند.
اما آرمگدون چیست؟
در توضیح لازم است،
ابتدا به این نکته اشاره کنیم که ما بنابر آنچه پیامبر اسلام (ص) به ما خبر داده
است، به مهدی موعود ( عج) ایمان داریم . هم چنین به دومین بازگشت مسیح پسر مریم
(ع) معتقدیم و نیز ایمان داریم که مسیح دروغین ، در آخر الزمان، ظاهر خواهد شد و فتنه ها و بلواهای بسیار برپا
می شود و این اخبار را سنت به ما داده است از آرمگدون ، در قرآن و سنت ، سختی به
میان نیامده است و از پیشوایان ما نیز مطلبی در این باره نقل نشده است، این عقیده،
بخشی از اعتقادات بنیادگرایان انجیلی آمریکاست که یک پنجم آمریکایی ها را تشکیل می
دهند و مسیحیت را با صهیونیسم در آمیخته اند و اعتقاد دارند، برای بازگشت دوباره ی
مسیح (ع) به زمین، باید جنگ هسته ای بزرگی ، در جایی به نام «آرماگدون » میان اردن
و فلسطین ، به وقوع پیوندد و به نابودی و تخریب اکثر شهرهای جهان انجامد .
این بنیاد گرایان
معتقدند نیروهای شرف بی ایمان، منظور اعراب و مسلمانان علیه اسرائیل متحد خواهند
شد و ارتشی چهار صد میلیونی ، دشمن مسیح ، گرد خواهند آورد و با او خواهند جنگید.
اما مسیحف اولین ضربه را ، با سلاح های کشنده ی خود، بر آن ها وارد خواهد آورد و
این ارتش را از بین خواهد برد وخون تا افسار اسب ها خواهد رسید این جنگ فرجامی
خوشایند خواهد داشت و با ایمان آوردن یهود به مسیح به عنوان منجی ایشان، به پایان خواهد رسید، پس از این که
دو سوم آن ها در این نبرد از بین می روند . مسیح مومنان به خویش را ، به بالای
ابرها می برد، سپس با آن ها فرود خواهد آمد و برای هزار سال ، زندگی سعادتمند
خواهند داشت.
برای خواننده جای
تعجب نیست، اگر ملاحظه کند، در توصیفاتی که از این جنگ هسته ای می شود، تخیلات و
اوهام نیز راه یافته است! در ظاهر به نظر می رسد، این جنگ هسته ای ، بر پشت اسبان
به وقوع می پیوندند!!
این افراد فراموش
می کنند که مسلمانان سلاح هسته ای مانند اسرائیل و غرب، در
اخیتار ندارند و به این نکته توجه نمی کنند که مسلمانان به خداوند، به عنوان خدا و
به مسیح ، به عنوان یکی از پیامبران و فرستادگان خدا اعتقاد دارند و منتظر بازگشت
دوباره ی او هستند تا برای یاری رساندن به مظلومان ومستضعفان جهان از او پیروی
کنند و در این شکی نیست که دشمنان مسیح (ع) ظالمان و کافران و فاسدان هستند .
این بنیاد گرایان
اعتقاد دارند که شرط بازگشت مسیح، برپایی مملکت بزرگ اسرائیل و ساخت مجدد هیکل
سلیمان، بر خرابه های مسجدالاقصی است . به همین دلیل ، مدعی یاری یهود هستند، چون
معتقدند، ملت برگزیده ی خداوند قوم یهودند و هرکه آن ها را یاری کند، خداوند او را
دوست دارد و هر که با آن ها به جنگ برخیزد، مقابل اراده ی خداوند مقاومت کرده است!
این افکار و اندیشه
های بنیاد گرایانه از آن گروهی افراطی نیست، بلکه اعتقاد بخش وسیع و گسترده ای از
مردم است و فرهنگ و راویان مذهبی خاص خویس را دارد . همان گونه که ادبیات، هنر،
آموزه های مذهبی و مدرسه ای خاص آن ها، از اصول ومبادی انجیلی و پس از آن
صهیونیستی شکل گرفته است به همین دلیل ، این افکار و اندیشه ها تأیید و حمایت مادی
و سیاسی این گروه از مردم را به خود اختصاص داده است که ده ها میلیون بنیاد گرای
آمریکایی و اروپایی را تشکیل می دهد و در چارچوب دویست و پنجاه سازمان انجیلی
اصولگرا فعالیت های خود را دنبال می کنند و تمام آن ها بدون استثناء حامی و
پشتیبان اسرائیل هستند .
در نتیجه این
بنیادگرایان اعتقاد دارند، این که اگر مسئولان آمریکایی برنامه ای برای صلح جهانی
بریزندو به موجب آن حتی یک وجب از سرزمینی که خداوند به ملتی ( که مالک قدیمی ترین
حق تملک زمین در میان انسان ها است) عطا کرده است از آن ها بگیرند و به دیگران بدهند
گناه بزرگی مرتکب شده اند بدین ترتیب آن ها تجاوزات اسرائیل به اعراب، اعم از جنگ
ها، قتل ها، کشتارها، الحاق زمین ها، بمباران تأسیسات و مناطق و تخریب منازل را
توجیه می کنند، چون تمام این ها برای تأمین امنیت اسرائیل ضروری است و ادعا می
کنند، همیشه این اعراب هستند که آغاز گر جنگ و خواهان نابودی اسرائیل ، مملکت
خداوند و یهود ملت خداوند، هستند .
تا زمانی که اتحاد
شوروی پابرجا بود، این بنیادگرایان انجیلی عنوان می کردند ، این همان کشوری است که
نیروهای شر را رهبری خواهد کرد و با اعراب و مسلمانان متحد خواهد شد و به جنگ مسیح
خواهد آند . چون، اتحاد شووری سلاح هسته ای داشت و دشمن غرب و کافر و کمونیست بود.
بی شک فروپاشی بلوک شرق باعث شد، سناریوی آرمگدون بازیگر اساسی ومهم خویش را از
دست بدهد. اما صاحبان این پیش گویی ها از تحقق نیافتن پیش گویی های دروغین خویش
شرمگین نشدند و از تغییر میدان و عرصه ی سیاست جهانی بر خلاف دیدگاه عجیبشان خجل
نگردیدند، به همین دلیل ، دوباره دست به تقسیم نقش ها زدند و این بار ، اعراب
ومسلمانان را نیروهای جدید یأجوج ومأجوج معرفی کردند و از دولت هایشان خواستند که
بمب های هسته ای بیش تری تولید کنند و به اسراییل بدهند، چون توقف روند تسلیحات
جایز نبود، صداهایی به گوش رسید که توقف این روند را خلاف اراده ی خداوند و پیش
گویی های ایشان برای آینده به شمار آورد! نمی دانیم ، آیا تبدیل آمریکا به انبار
سلاح های اسرائیل و لنگر انداختن ناو هواپیما بر آمریکا، در بندر حیفا، نیز بخشی
از سیستم ونظام مذهبی بنیاد گرایان صهیونیست شده است؟!
نظریه ی آرمگدون، در
بحران های بسیاری تکرار شده است، از جمله ، هنگامی که اسرائیل لبنان را ، در سال
1982 ، اشغال کرد، یکی از رهبران و مبلغان مشهور این جنبش ، به نام «پت رابرتسون
»، در تلویزیون از رعب و وحشتی سخن گفت که
جنگ آرمگدون به دنبال خود دارد و تأکید کرد ، که در پایان سال 1982 ، قیامت برپا
خواهد شد، هسته و کانون این قیامت اتحاد شوروی است، چون آغاز گر جنگ می باشد و
آمریکا را بمباران هسته ای خواهد کرد.
طی جنگ آزاد سازی
کویت، در سال 1991 ، نیز چنین پیش گویی
هایی به گوش رسید و برخی از رهبران اصولگراگمان بردند، جنگ دوم خلیج ( فارس ) آغاز نابودی جهان و بازگشت دوباره ی مسیح است .
در حالی که این عقیده ف در قرون وسطی نیز مورد استفاده قرار گرفته بود، هنگامی که
آتش جنگ های مذهبی ، در اروپا ، بر افروخته شده بود یا زمانی که اروپایی ها جنگ
های صلیبی خود را علیه مشرق اسلامی آغاز
کرده بودند. آن ها در آن زمان نیز اسطوره ی وحشتناکی را ترویج می کردند بدین معنا
که ، آن ها برگزیده شده اند، تا این جنگ های وحشیانه را برای «آزاد ساختن» قدس به
راه اندازند که مسیح بازگردد و در بیت المقدس اقامت گزیند.
درکتاب «ستاره ی در
حال افول زمین » اثر «هال لندسی » نویسنده ی اصولگرایی آمریکایی، ملاحظه می کنیم،
وی معتقد است، آمریکایی ها باید کره ی زمین را نابود کنند؛ که البته این نابود شدن
شامل خود آن ها نیز می شود. آن ها باید خود و هرآنچه در اختیار دارند، مانند:
درختان، گل ها ، اشعار، هنرها، ادبیات، موسیقی و غیره، همه را ازمیان ببرند تا
دیگر چیزی از گذشته برای ایشان باقی نماند و فردایی بر روی زمین وجود نداشته باشد.
از این کتاب هشت میلیون نسخه فروش رفت و در دهه ی هفتاد پر فروش ترین کتاب جهان
بود .
نکته ی جالب یا
هولناک این است که «رونالد ریگان» رئیس جمهور پیشین آمریکا، به نظریه ی آرمگدون
اعتقاد داشت و سیاست خارجی و داخلی ایلات متحده را با آن در آمیخته بود. او اجازه
نداد، حد و حدودی برای مجهز شدن به سلاح های هسته ای در نظر گرفته شود و در سال
1986 ، از آن جهت به لیبی حمله کرد که اعتقاد داشت، این کشور در جناح مخالف اندیشه
ی آرمگدونی است به همین دلیل، برنامه ای تسلیحات و جنگ ستارگان ، سرعت بیش تری به
خود گرفت، چون آرمگدون، در جنگ عادی و خالی از سلاح ، به وقوع نخواهد پیوست و نمی
توان به دولتی مانند عراق اجازه داد، چنین سلاح هایی در اختیار داشته باشد، زیرا
بنابر اعتقاد و فهم رهبران بنیادگرای انجیلی ، این مخالف خواست خداست و کشور عراق،
«مملکت شر» به شمار می آید.
توجه «ریگان» به
بودجه ی نظامی و سست شدن اعتقادات و مذهب ملی اش ترس و نگرانی هایی در او ایجاد
نمی کند . چرا باید به این چیزها توجه کرد و وقت خود را صرف نگه داری و محافظت از
اشیاء کرد تا به دست نسل های آینده برسد، در حالی که همه چیز سرانجام طعمه ی آتش
خواهد شد ؟ !
تمام این افکار و
اندیشه ها با دیدگاه «ریگان» منطبق است که
آن را از سفر رویا و از پیش گویی های حزقیال می گیرد و معتقد است ، تحقق آن ها، در
جهان عاری از سلاح ، ممکن نیست. زیرا بر اساس برداشت «ریگان » و رهبران بنیادگرای
صهیونیست، این مخالف خواست خداست.
هنگامی که ارتش اسرائیل
کرانه ی باختری ونوار غزه را اشغال می کند، افکار و اندیشه های آرمگدونی جانی
دوباره می گیرند و صاحبان ومدعیان این
افکار و اندیشه ها فراموش می کنند که ارتش اسرائیل ، یعنی ارتشی بزرگ تر از همه ی ارتش
های ممالک اروپایی و پنجمین ارتش جهان آن روز – با غیر نظامیانی به جنگ می پردازد که سلاح
آن ها تفنگ های ساده و سنگ است ، نه بمب های هسته ای و این جنگی هسته ای به شمار
نمی آید که جهان را ویران ونابود کند .
بنابراین، وظیفه ی
ماست که از آرمگدون ، اسطوره ، حقیقت یا عقیده ی مذهبی برای خویش نسازیم .
هم چنین باید از
صاحبان این نظریه به دور و بر حذر باشیم که از متون مذهبی تورات، جهت توجیه خصومت
های شخصی خویش ، علیه اعراب ومسلمانان استفاده می کنند و برای آن حد و مرزی قائل
نمی شوند. چون آن ها دستگاه های تبلیغاتی و اطلاعات گسرتده ای دارند و آن چنان ملل
جهان را تحت تأثیر خویش قرار می دهند که تصور آن میسر نیست از این رو، به راحتی می
توانند، جهان را به لبه ی پرتگاه هلاکت بکشانند.
پیرامون این خطر
«گریس هالسل» نویسنده ی آمریکایی ، که از این طایفه روی
برگردانده است، می گوید: «پس از زیارت حرم شریف، این ترس به من دست داد که اگر
یهودیان افراطی ، در کنار مسیحیان افراطی ، جنگ مذهبی، علیه مسلمانان، به راه
اندازند و اگر مقدس ترین اماکن اسلامی را تخریب کنند، باعث شعله ور شدن جنگ جهانی
سوم وکشتار هسته ای خواهند شد در این هنگام، از خود پرسیدم : آیا نادیده گرفتن
احساسات مسلمانان بیانگر بنیادگرایی مسیحی است؟ و آیا درست است، رهبران بنیادگرای
مسیحی ، به احساسات بیش از یک میلیارد مسلمان ، در شصت کشور جهان، توجه نکنند، و
آن را تحقیر کنند؟ » من (نویسنده) احساس می کنم، تلاش عملی سازمان یافته و منطقی ،
برای از بین بردن این نظریه ی خطرناک ومحدودکردن تأثیر آن بر جامعه ی آمریکا لازم
است و این میسر نمی شود ، مگر از طریق دستگاه های تبلیغاتی ، که جوامع غربی را هدف
قرار دهند وعقل غربی را مخاطب، به گونه ای که آن ها بتوانند منطق و توجه به عمق
مسائل و دقت در مفاهیم را یک جا در خود گرد آورند و اسطوره ی آرمگدونی و فرجام
هسته ای جهان را از بین ببرند و از خاطره ها و یادها محوکنند.
عقیده ی هزاره ی
خوشبختی نزد انجیلی ها
بنیادگرایی انجیلی و
اصول اعتقادات آن ریشه های عمیقی در انگلستان و آمریکا دارد و بیانگر رابطه ی گرم
و صمیمانه ی بینادگرایان انجیلی با یهودیان است در این میان، صهیونیست های مسیحی
یک طرف و صهیونیست های یهودی طرف دیگر این جریان قرار دارند. اصطلاح صهیونیسم
مسیحی ، برای بسیاری از تحصیل کرده ها و آکادمیک ها ، جدید است، اما واقعیت
دردناکی است که، در قرن شانزدهم و هفده انگلستان شاهد نشو و نمای آن بود ، بدین
ترتیب می توان گفت، با این که پیش از صهیونیسم یهودی پای به عرصه ی وجود گذاشت، که
در اواخر قرن گذشته با آن آشنا شدیم. با این حال، همیشه در مقابل آن سر فرود می
آورد در این میان ، جنبش اصلاح مذهبی پروتستان تأثیر به سزایی بر جنبش بنیادگرایی
گذاشت چون روحانیون کلیسای اصلاح
طلب، خواهان بازگشت به عهد قدیم وتفسیر
ظاهری آن شده بودند و در پی آن، کتاب مقدس در دست رس عامه ی مردم قرار گرفته بود،
درحالی که تا پیش از این خواندن و تفسیر آن فقط مختص مردان کلیسا بود. به همین
منظور، بسیاری از این افراد به مطالعه وتفسیر کتاب مقدس، بر وفق دیدگاه های خویش،
روی آوردند و در این تفسیرها علاوه بر این که هر دو عهد کتاب را مد نظر قرار می
دادند، به تفاسیر سمبلیک و مبهم نیز روی آوردند .
این باعث شد ، عقاید
بنیادگرایی ، اعتقاداتی جدید، در تاریخ کلیسای غرب تلقی شود و یهود در آن – از دشمنان خداوند و مسیح و نفرین شدگان – به متل مبارک و برگزیده ی خداوند مبدل شوند گذشته ها
فراموش شود و مملکت اسرائیل ، در تورات، به دولت سرائیل ، در فلسطین، تبدیل شود .
همان گونه که تاریخ جای گزین آینده شد و پیش گویی های کتاب ها به واقعیت های سیاسی
و رویاها به حقایق وتئوری ها تبدیل شدند و سود ومنفعت دنیا مقدس، امری مذهبی و
لاهوتی شد.
بر اساس آنچه «ریجنیا
شریف» درکتاب «تأثیر ارزش های صهیونسم غیر
یهودی بر اندیشه ی غرب » می گوید:
«اروپای پیش از اصلاح
مذهبی ، یهود را ملت برگزیده ی خداوند که خداوند برای ایشان بازگشت به سرزمین مقدس
را ، مقرر کرده باشد – به شمار نمی آورد و
اگر یهودی برای امری برگزیده می شد، آن
امر لعن ونفرین بود و یهودکافر ومرتد و قاتل مسیح به شمار آورده می شدند و هیچ
علاقه ای به بازگرداندن شکوه گذشته نژاد عبری وجود نداشت، همان گون که هیچ امیدی
به احیای دوباره ی روحی یا قومی یهود یاکوچک ترین نظری در تملک فلسطین به دست
ایشان، وجود نداشت در قرون وسطی ، اصلاً صهیونیسم غیر یهودی، در اروپا، موجودیتی
نداشت و اسرائیل صرفاً نام یکی از ادیان زمین بود و هیچ اندیشه ای وجود نداشت که برای اسرائیل خصوصیات و صفات قومی
در نظر گیرد.»
آثار برجای مانده از
این افکار و اندیشه ها ، که در اروپا منتشر شده بود، بسیار وحشتناک و مخوف بودند.
دعوت ها و خواسته هایی ، جهت آغاز جنگ های صلیبی جدید، برای «آزاد ساختن » فلسطین
سر برآورد، از جمله در دانمارک «هالگر پولی » پادشاهان اروپا را تحریک و تشویق کرد
که برای آزاد ساختن فلسطین و قدس، از دست کافران ( مسلمانان) و اسکان یهود، (
وارثان اصلی و مشروع این سرزمین!! ) در آن، حمله ی صلیبی جدیدی تدارک ببینند.
در سال 1649 ، عریضه
ی ذیل، از سوی «جوانا وکارتریت » دو بنیادگرای انجیلی، به دولت انگلستان فرستاده
شد:
«باشد که ملت انگلستان
و ساکنان سرزمین های اطراف آن ، اولین کسانی باشند که پسران و دختران اسرائیل را،
بر کشتی های خویش حمل کنند و به سرزمینی
که به اجدادشان، ابراهیم و اسحاق و یعقوب ، وعده داده شده بود و میراث ابدیشان می
باشد، بازگردانده شوند».
به این ترتیب دومن
طرح و برنامه ی بنیادگرایی پروتستانی از آغاز ، جهت مهاجرت دادن یهود به
فلسطین ، اجرا شد تا مطابق پیش گویی های
وارده، در تورات دولتی ، برای اسکان ایشان در آن جا تدابیری اتخاذ شود. در این
باره «شافتسبری» ، مبلغ بنیادگرای بریتانیایی ، می گوید:
«شام را با پالمرسن،
وزیر امور خارجه ی انگلستان، صرف کردم . وقتی تنها شدیم با او، درباره ی برنامه ها
و طرح های خویش، جهت اسکان یهود، در فلسطین، سخن گفتم . به نظر می رسید، به مذاق
او خوش آمده باشد. در این باره از من سوالاتی کرد و وعده داد، در این خصوص تأمل
کند.
عنایت وتوجه الهی ،
چقدر زیبا و دل انگیز است! به ویژه آن که با ادوات بشری نیز همراه شود. خداوند
پالمرسن را برگزیده بود تا وسیله ی خیر برای ملت قدیمی اش شود و وفاداری خویش را
به میراثشان ابراز و به حقوق ایشان اعتراف
کند به نظر می رسد، بیش از این ها در این
راه باید سعی وتلاش کند اگر چه انگیزه ی مذهبی اش شرافتمندانه است، اما او
چندان قدرتمند نیست.
مجبورم از ابعاد
سیاسی ، مادی، تجاری و بازرگانی ( استعماری ) با او به بحث و گفت وگو بپرداز، چون
او به سان آقایش بر قدس نمی گرید و نمی خواهد این شهر به شکوه و جلال گذشته اش باز
گردد»
از این جا بود که
«همکاری » میان بنیادگرایان و سیاستمداران آغاز شد و اهداف ومنافع آن ها، در یک
نقطه، با یکدیگر تلاقی کرد و بدین طریق آن ها خواستند ، هریک به اهداف خویش برسند
همسر پالمرسن، در این باره ، به یکی از دوستان خود می گوید:
«عوامل تندروی مذهبی
، درکنا ما ایستاده اند و شما می دانید، قدرت پیروان آن ها، در این کشور، چقدر است
. آن ها مصمم هستند، قدس و سراسر فلسطین، برای یهود باقی بماند و یهود به آن جا
بازگردند تمام تلاش آن ها بر بازگرداندن یهود متمرکز شده است.»
اما «ویلیام هسلر»
بنیادگرای انجیلی ، وابسته سفارت بریتانیا، در اتریش که بر آموزه های انجیلی و
صهیونیسم مذهبی پرورش یافته بود، به خوبی توانست با توجه به موقعیت شغلی خویش، به
عنوان یک دیپلمات، علایق مذهبی و سیاسی و صهیونیستی را یک جا گرد آورد . از این
گذشته ، او حلقه ی ارتباط میان صهیونیسم انجیلی پروتستانی و صهیونیسم یهودی بود.
وی کتاب خویش «بازگشت یهود به فلسطین» را، در سال 1894 ، دو سال پیش از انتشار
کتاب «دولت یهود » هرتزل منتشر کرد و هنگامی که کتاب هرتزل منتشر شد وهسلر ان را
مطالعه کرد، خواهان دیدار با نویسنده اش
شد در سال 1896 ، ملاقات میان دو قطب بنیادگرایی صهیونیستی ، یکی مذهبی و دیگری
سیاسی، یکی مسیحی و دیگری یهودی صورت گرفت. هرتزل پیرامون این ، دیدار درخاطراتش می گوید:
«ویلیام هسلر – آن مرد محترم، وابسته سفارت انگلستان در این جا به
دیدارم آمد، دو دست بسیار حساس داشت،
دارای محاسنی بلند و سفید بود او علاقه بسیاری به راه حل پیش نهادی من ، برای حل
مسئله ی یهود نشان داد وحرکت مرا ، نقطه ی تحول پیش گویی ها به شمار آورد، خود او
نیز دو سال پیش آن را پیش گویی کرده بود...».
اگر انگلستان نقش
اساسی ، در برپایی و تأسیس اسرائیل ، مملکت جدید خداوند، از طریق وعده بالفور، در
سال 1917 ، و سیاست قیومیت بر فلسطین داشت و در این راه مذهب و سیاست را با هم در
آمیخت، آمریکا نیز نقش کمتری از انگلستان نداشت، این کشور، اولین کشوری بود که
دولت بینادگرای صهیونیستی را به رسمیت شناخت و در تمام ابعاد و زمینه ها از آن
حمایت کرد از جمله مهم ترین ریاست جمهوری که ، پیشینه های توراتی با خود حمل می
کرد و این پیشینه ها نقش اساسی ومهم در زندگی و سیاست های او داشت، «ترومن» بود،
او خود تورات را خوانده بود و در آن تحقیق و تفحص کرده بود و به عنوان یکی از دانش
آموخته های تورات، به توجیه تاریخی تأسیس وطنی قومی برای یهود پرداخت . وی معتقد
بود که وعده ی 1917 بالفور، امید و آرزوهای دیرینه ی ملت یهود را محقق ساخت.
داستان زندگی خصوصی ترومن و شخصیت او مملو از اقتباس ها و اشارات توراتی است که
نشان می دهد، آموزه های یهودیت مسیحی تا چه اندازه در وجود او رسوخ کرده بود.
«ترومن» از جمله
تعمیدی هایی بود که به شدت به ایده ی برانگیختگی و تأسیس مجدد مملکت قدیمی و یهودی
خداوند اعتقاد داشت ومعروف است که علاقه خاصی به مزبور 137 از مزامیر داوود داشت
که با این سخن آغاز می شد: «بر رودهای بابل نشسته بودیم و چون به یاد صهیون
افتادیم، به گریه افتادیم .» ترومن اعتراف می کند که هرگاه داستان فرود آمدن
وصایای دهگانه را در سینا خوانده است، احساسی عیجیب سراسر وجود او را فراگرفته و
تصریح کرده است: «موسی اصول ومبادی قوانین این امت (یهود) را در کوه سینا دریافت
کرده است.»
هنگامی که «ادی
جاکوبسون» ترومن را به حاضران انستینو لاهوتی یهود معرفی کرد، او را شخصیتی توصیف
کرد که به خلق دولت اسرائیل کمک بسیار کرده بود. ترومن در پاسخ به این توصیف به
ایده ی همیشگی صهیونیسم بنیادگرا پیرامون تعمید و برانگیختگی استناد جست و گفت :
«منظور شما از این سخن چیست که به خلق یهود کمک کرد؟ من کورش هستم ، من کورش هستم . چه کسی می
تواند، کورش را فراموش کند، همو که یهود را از تبعدیگاهشان در بابل به قدس
بازگرداند؟ »
این فقط ترومن نیست
که چنین سخن می گوید.تورات نزد مسیحیان آمریکا بیش از هرکتاب دیگری منبع ایمان و
اعتقادات است. زبان و تصورات و تخیلات و توجیهات اخلاقی و مبارزات بشری این کتاب،
بخشی جدایی ناپذیر از شخصیت آمریکایی است و پیامبران، پادشاهان ، بت پرستان وعامه
مردم ( که قرن ها پیش، در اسرائیل قدیم، زندگی می کرده اند)، دوباره برخاسته اند
تا آمریکا، نقش های تاریخی خود را چه در روزهای درخشان و تابناک و چه در تنگناها و
بحران ها – ایفا کند.
این تربیت دوران
کودکی ، در منزل ومدرسه است که باعث می شود، مسیحیان، در وجدان و تخیلات خویش در
گذشته ای توراتی به سر برند و فرهنگ تورات بخش اصلی وجدایی ناپذیر فرهنگ ایشان را
تشکیل دهد.به گونه ای که احیای عهد قدیم و تمسک به آن ، عنوان یک عقیده و تاریخ
فرهنگ تلقی شود، ( نه یک اسطوره و میراث
مردمی ) و سرانجام علایق و جریان های مذهبی جدیدی را در میان طوایف پروتستانی به
وجود آورد، مانند طایفه ی تدبیری ها و پیورتن ها .
بنابراین جای تعجب
نیست، که آمریکای بنیادگرا، خود را در آغوش اسرائیل بنیادگرا بیندازد، همچنین
میراث روحی ومعنوی مشترک بین روسای جمهوری و نمایندگی مجلس سنا ونمایندگی مردم و
نیز یهودیان بنیادگرای آمریکا و بنیاد گرایان مسیحی انجیلی باعث شود، این رابطه ی
گرم و صمیمانه جدایی ناپذیر باشد. بنابراین می توان گفت، این رابطه صرفاً از
اثتلاف استراتژیک یانظام امپریالیستی نشئت نمی گیرد، بلکه الهام مشترکی است که از
آیات و آموزه های تورات گرفته شده است .
این جاست که محرک
اصلی مجلس نمایندگان آمریکا، در حمایت از
اسرائیل غاصب ، مشخص می شود. این حمایت آن قدر وسیع و گسترده است که فراتر از فشار
لابی معروف یهود است. «توماس جی لین» نماینده ی مجلس نمایندگان آمریکا در سال 1944
، از این رابطه چنین تعبیر می کند:
«برای این که یهود
مملکت خداوند را بنا کنند، نباید به عنوان اقلیتی عاجز و ناتوان در میان سایر ملل
پراکنده شوند و همان گونه که پیامبران بشارت داده اند، باید دولتی داشته باشند تا در آن کار کنند و
سیستم اجتماعی خویش را آن چنان متحول کنندکه نمونه و الگوی تمام جهانیان باشد و
ملل دیگر از آن درس بگیرند. »
«کابوت لودج» رئیس
هیئت روابط خارجی کنگره، در سخنرانی خود، در بوستون، در 1922 ، پیرامون «روح تعصب
در قبال مسئله ی فلسطین» چنین گفت:
«به نظر من، این
بسیار خوب و تحسین بر انگیز است که ملت یهود، در سراسر جهان برای افراد هم کیش
خویش ( که تمایل به بازگشت به سرزمینی دارند که مهد آن ها بود وبرای هزاران سال در
آن به سر می بردند . وطنی قومی – ملی بنا کنند
من هرگز نمی توانم، تصور کنم، قدس و فلسطین زیر سلطه ی محمدی ها ( مسلمانان) باشد
. باقی ماندن قدس و فلسطین – که برای یهود
مقدس است و سرزمینی که برای تمام ملل بزرگ مسیحی غرب مقدس به شمار می آید در دست
ترک ها ( مسلمانان) برای سال های سال ، چون لکه ی ننگی است بر پیشانی تمدن، که
باید آن را پاک کرد.»
و از آن جا که این
تدین بنیاد گرایانه، از ابتدا با طمع ورزی و چشم داشت های سیاسی در آمیخت،
بنابراین دروغ، تحریف و تزویر زیادی نیز در آن وارد شد و باعث انکار ، حقوق
وموجودیت و تمدن دیگران گردید این بی توجهی به حقوق دیگران، مسیحیان شرقی را (که
در فلسطین، در امنتیت کامل، در کنار مسلمانان و «یهودیان» به سر می برند) نیز در
برگرفت این بنیاد گرایان هنگامی که هر آنچه می خواستند، در فلسطین کردند، دست به
توجیه کرده های خویش زدند و اعراب را مردمانی احمق و کودن و تنبل ( سمبل «قبایل
بدوی و صحرانشین» و ناتوان در استفاده ی از زمین و کنترل امور کشور) توصیف کردند و
وعده «بازگشت» یهود را به این سرزمین، تنها راه «حل» مشکلات ایشان به شمار آوردند.
با توجه به این
اعتقادات بنیاد گرایانه صهیونیستی «جان ویلیام راش » ، ژئولوژیست معروف، در سال
1988 ، چنیننوشت:
«تا کنون هیچ ملتی نتوانسته است ، کشوری در فلسطین برپا
کند و در این کشور وحدت یا روح ملی به وجود آورد. قبایل فقیری که از عناصر و عوامل
مختلف تشکیل شده اند، در این سرزمین
مستأجر و صاحبان «موقت» زمین به شمار می آیند . آن ها به انتظار شایستگانی هستند
تا زمین را برای همیشه تملک کنند» و «مانیر تزهاگن » بنیادگرای آمریکایی، می گوید:
«اعراب فلسطین هیچ
گاه به موهبت های طبیعی دست نخواهند یافت و یهودیان همیشه در رأس هرم باقی خواهند
ماند یهود خواهان تشکیل دولتی با حاکمیت خویش در فلسطین هستند تا وطن قومی ایشان را بنا کند نه این که در این کشور
اتحادیه فدرال دروغین عربی – یهودی برقرار باشد یهودی هر قدر تحت فشار و ظلم و ستم
باشد، در نهایت پیروز است و صدای ضعیفش به گوش جهانیان خواهد رسید و اعراب را
تهدید خواهد کرد و اگر در این راه حامیان منطقه ای و بومی خویش را از دست بدهد،
بازکسان دیگری را در اروپا و آمریکا به خدمت خواهد گرفت تا به مدح و ستایش او
بپردازند و او همان گونه که بود و هست، باقی خواهد ماند. یهود در شرق اقامت خواهند
کرد تا افکار را کد اعراب را از بین ببرند، افکاری که فراتر از اصول ومبادی خشک
محمد، اصول و مبادی دیگری را نمی بیند »
اسرائیل نزد این
بنیادگرایان، بخشی از رسالت سفیدپوستان، برای آزادسازی ومدرنیته کردن شرق عقب مانده است به همین دلیل از ارتکاب وحشیانه
ترین جرایم حتی درخود آمریکا نیز ترس و واهمه ندارند. در آمریکا کلیسای پروتستانی پیورتانی (Puritans or new
England ) سرخپوستان، ساکنان اصلی امریکا
، را به مجمع الجزایر کارائیب تبعید کرد تا به بردگان آفریقا ملحق شوند حتی از
ایرلندی های تبعیدی و زندانی ، چون بهایم و چهارپایان ، برای انجام کارهای سخت و
سنگین استفاده کرد .
بنیادگرایان
انجیلی ، که دیدگاه های مذهبی خاص خویش را دارند ، اکنون برای اسرائیل
اموالی جمع آوری می کنند تا به تخریب مسجد الاقصی وبر پایی هیکل سلیمان اختصاص
یابد و همان اعتقادات و اندیشه هایی را دنبال کنند که اجدادشان به آن پای بند
بودند. آن ها گمان می کنندف راه بر حق و شجاعت و دلیری این است که سرخپوستان را قتل
عام وتمام آمریکا را تصرف کنند و چون سراسر
آمریکا را به چنگ آوردند، برای ایجاد چنین نظامی در جای دیگر جهان یعنی
فلسطین ، اقدام کنند «صهیون جدید» رویای شهرک نشینان همان صهیون قدیم یعنی فلسطین
شد و از آن جاکه برخی از شهرک نشینان مسیحی قتل عام و کشتار سرخپوستان را صواب
یافتند، بنابراین مسیحیان نیز کمک مالی به صهیونیست ها را برحق دانستند تا از آن
ها برای قتل عام وکشتار فلسطینی ها استفاده شود »
درمیان دویست طایفه ی
پروتستانی موجود در آمریکا ، که پیروان آن ها به صدو هشتاد میلیون نفر می رسد،
طایفه ی تدبیرها (Indispen Souonalism ) ، که بیش از چهل میلیون نفر پیرو دارد، در پذیرش اصول ومبادی
صهیونیسم ، راه افراط را پیش گرفته است و کلیساهای آن به کلیساهای پروتستانی انگلوساکسون
سفید (W.A.S.P) ، که خلاصه ی
عبارت «white Anglo Saxon Protestant» است، شهرت یافته اند، این طایفه شخصیت های سیاسی ، اقتصادی،
مطبوعاتی تبلیغاتی ، نظامی و تربیتی جامعه آمریکا را در بر دارد . اکثر بنیاد
گرایان تابع این کلیسا، که در جنوب آمریکا ساکن هستند، نژاد پرستی خویش را آشکار
بیان می کنند و معتقدند ، برتری ایشان بر سیاهپوستان، سرخپوستان، کاتولیک ها چینی ها
، ژاپنی ها ، هندوها و مسلمانان در پوست سفید آن هاست.
این بنیادگرایان
انجیلی ، خود را از یهود نیز برتر می دانند ، چون ایشان به مسیح ایمان دارند، در
حالی که یهود به مسیح ایمان ندارند بنابراین، رنگ سفید پوست یهود، آن ها را با
بنیادگرایان انجیلی برابر نمی کند، همان گونه که این موضوع در مورد مسیحیان
سیاوهپوست نیز صدق می کند. اما از آن جهت
که یهود در برنامه ها و طرح های بنیادگرایان، برای فرجام جهان و بازگشت مسیح نقش
اساسی دارند، بنابراین ، برای ایشان اهمیت می یابند.
این جنبش های
بنیادگرا ادعا می کنند، با احیای متون
تورانی و انجیلی و خارج ساختن آن ها از قدی و بند حاکمیت
سنتی کلیسا، عملیات اصلاح و بازنگری مذهبی را اجرا
می کنند، به ویژه آن که در گذشت تفسیر و
فهم این متون فقط به مردان کلیسا اختصاص
داشت. این جنبش ابعاد سیاسی و منفعت جویانه برای گروه هایی داشت که تحقق منافع
خویش را ، در پس این متون، پنهان می ساختند. بنابراین، هنگامی که تأیید و حمایت از
اسرائیل مد نظر ایشان بود، آن را درقالب دین بیان می کردند. و هنگامی که ایجاد
آشوب و بلوا در میان مسلمانان و آوراه ساختن ساکنان این کشورها و محو هویت آن ها
مد نظر بود، برای آن توجیهات مذهبی می آوردند و هنگامی که ترویج وگسترش و دامن زدن
به جنگ ها باعث رونق بازار فروش تسلیحات ایشان می شد، خواهان آغاز جنگ مقدس می
شدند!!
افکار و اندیشه های
بنیادگرایانه، خاص گروهی محدود از افراطی ها و تندروها نیست، بلکه عقیده ی یک ملت
را تشکیل می دهد این باعث شد، بسیاری از نظر سنجی ها به عمل آمده ، در دهه ی
هفتاد، آمریکا را «زاده ی بنیادگرایی » یا «انجیلییسم » بنامند و این تعبیری بود که
«گیل کیپل» آشکارا آن را به کار برد، بی آن که افراط قرار گرفته در این توصیف، خود
را از این توصیفات مبرا کنند در سال 1978 ، در نظر سنجی مجله ی «مسیحیت امروز »
مشخص شد، 22 % آمریکایی ها خود را «انجیلی »، 35% پروتستانی لیبرال ، 30 % کاتولیک، 4% غیر مسیحی و 9% لائیک به شمار می
آورند. همین نظر سنجی را، موسسه ی گالوپ، در سال 1986 انجام داد؛ نتایج به دست
آمده نشان داد، 33 % آمریکایی های یعنی 58 میلیون نفر خود را انجیلی معرفی کرده
اند، آن هم زمانی که کلیساهای لیبرال تلاش می کردند، خود را حامی و برآورنده ی خواست
اقلیت ها و گروه های محروم اقتصادی و سیاسی معرفی کنند . بنابراین ، ملاحظه می
کنیم این رقابت نتایجی معکوس به همراه داشت، طوایف انجیلی ، با این که چنین
شعارهایی سر
نمی دادند، موفق شدند، بخش گسترده ای از اقشار مختلف جامعه را به خود جذب کنند و
شکست و عقب نشینی کلیساهای لیرالیستی را آشکار سازند .
بدین ترتیب، آمریکا
به خاستگاه بنیادگرایان، آن هم نه فقط بنیادگرایی مسیحی که بنیادگرایی یهودی تبدیل
د و یهودیان افراطی ومتعصیب ، در این کشور سر بر آوردند که از ارتکاب وحشیانه ترین
جنایت ها، در حق اعراب و مسلمانان واهمه نداشتند، آن ها با دو تابعیت و حفظ
گذرنامه های آمریکایی باحرص و ولع خواهان اقامت و سکونت درمناطق عربی و اشغالی سال
1967 م شدند و سازمان هایی بنیان نهادند که در کفر والحاد وحشیگری در جهان بی همتا
بود یکی از معروف ترین این سازمان ها و جنبش ها ، جنبش بنیادگرا – صهیونیسیتی کاخ و رهبر قاتل آن «ماثیرکاهانا» و از افراد
برجسته آن «گولد اشتاین » عامل قتل عام و کشتار حرم ابراهیمی ، در سال 1414 هـ . ق
است. و آمریکا لحظه ای تردید نمی کند، از این که مبادا این عمل ، عملی جنایتکارانه
و این سازمان ، سازمانی تروریستی و غیر قانونی معرفی شود و از اسرائیل در این اره
حمایت نکند! و عجیب این است که برای تجاوزات این سازمان و سایر تجاوزات اسرئیی
علیه اعراب، توجیهی بنیادگرایانه دست و پا می کند وعجیب تر آن که وقتی تصمیمات و
قرارهای اسرائیلی با قوانین ومعاهدات بین المللی تناقض پیدا می کند، قوانین اسرائیلی باید مورد احترام قرار گیرند، چون منعکس کننده ی خواست و
اراده ی الهی هستند، درحالی که قوانین بین المللی منعکس کننده ی درخواست و اراده ی
بشری می باشند واگر در خواسته ها و اراده ها، تناقض حاصل شود، باید مقابل خواست و اراده ی الهی سر فرود آورد .
اما زمانی تعجب ما
زایل خواهد شدکه متوجه شویم، بنیادگرایان مسیحی آمریکا اعتقاد دارند، بنیادگرایان یهودی که باران بمب و دینامیت بر
سر مسجدالاقصی می ریزند تا آن را از بین ببرند و نابود کنند، کماندوهایی دلیر و
قهرمان هستند و هنگامی که یک اسرائیلی بنیاد گرا مسجد الاقصی را، در سال 1969 ،
آتش زد، ایالات متحده از حق «و تو» علیه محکوم شدن این جنایت، از طرف
شورای امنیت، استفاده کرد و وقتی یک اسرائیلی
با سلاح سرد و با خونسردی کامل، هشت کارگر فلسطینی را، در سال 1990 ، اطراف
تل آویو به قتل رساند، باز هم ایالات
متحده، از حق و تو علیه محکومیت این جنایت استفاده کرد و زمانی که جنایت وحشیانه ی
مسجدالاقصی به وقوع پیوست و طی آن 21 نمازگزار کشته و بیش از صد و پنجاه نفر زخمی
شدند، ایالات متحده از محکوم کردن این جنایت سرباز زد و ماه ها تلاش کرد ، از صدور قطعنامه ی شورای
امنیت، جهت محکوم کردن کشتار حرم ابراهیمی ، در رمضان سال 1414 جلوگیری کند و پس
از تجاوز شارون، به کرانه باختری ، درماه
مه سال 2002 ، که با استفاده از تمام تجهیزات و تسلیحات سبک و سنگین به اردوگاه
جنین صورت گرفت و این اردوگاه را بر سر ساکنان آن ویران کرد و به کشته شدن صدها تن
زیر چرخ و زنجیز توپ و تانک ها انجامید، ایالات متحده ، از تشکیل هیئت تحقیق و
تفحص، پیرامون این جنایت، جلوگیری کرد و فقط به این بسنده کرد که شورای امنیت با
صدور قطعنامه ای ، خواهان تشکیل هیئت حقیقت یاب شود با این حال ، اسرائیل از این
هیئت هم استقبال نکرد و آن را به منطقه ی جنایت راه نداد تا مبادا پرده از روی
جنایاتش برداشته شود .
اسرائیل از دید خود و
از دید صهیونیسم مسیحی ، تصمیم گیرنده ی اصلی آمریکاست و از آن جا که برتر از تمام
انسان ها! بنابراین، مجازات و محکومیت و قوانین بین المللی شامل حال آن نمی شود
حوزه ی عمل و فعالیت بنیادگرایان مسیحی حد ومرزی نمی شناسد آن ها تلاش می کنند، از
تمام امکانات دولت، برای حمایت از اسرائیل و تبرک آن به نام دین استفاده کنند از
جمله ی این افراد می توان به «ایوانز » یهودی آمریکایی ، اشاره کرد که به «سبب
یاری و کمک رسانی به ملتش» به مسیحیت در آمد و فیلم تلویزیونی یک ساعته ای به نام
«اسرائیل کلید نجات آمریکا» را ساخت. وی در این فیلم به نقش اسرائیل ، در سرنوشت
سیاسی ایالات متحده، اشاره دارد و آن را نقشی اساسی و جوهری بیان می کند با این که
فیلم آشکارا به مسائل سیاسی پرداخته است، اما ایوانز و صهیونیست های هم دستش آن را
فیلمی مذهبی توصیف می کنند تا امکان پخش رایگان آن، از ایستگاه های تلویزیونی محلی
، که در بیش از 25 ایالت وجود دارد و شبکه های مسیحی فراهم شود .
در این فیلم ،
«ایوانز» به چندین نکته ی سیاسی مهم اشاره می کند که به اهمیت اسرائیل ، برای
ایالات متحده مرتبط است: «اگر اسرائیل از مناطقی که گفته می شود، غیر قانونی آن را
تصرف کرده خارج شود و یا عقب نشینی کند، خداوند اسرائیل و ایلات متحده را از بین
خواهد برد» ایوانز فیلم خود را با بیان این درخواست از مسیحیان به پایان می رساند که برای حمایت هر
چه بیش تر از دوست و یار و یاور آمریکا ، در آن نقطه از جهان، باید «اطلاعیه تبرک
اسرائیل » را امضا کنند و برای تغییر نظر مالیات دهندگان و پاسخ مثبت دادن به
خواسته های سر سام آور اسرائیل و به منظور قانع کردن امریکاست جهت انتقال سفارتش
به قدس، این فیلم بارها و بارها پخش شد.
هنگامی که یهود، در
فلسطین ، یکپارچگی قدس و پایتخت ابدی یودن این شهر را اعلام کرد و در پی آن سیزده
کشور جهان به این تصمیم اعتراض کردند و سفارتخانه های خویش را از قدس به تل آویو
منتقل ساختند و یهود یزه شده این شهر مقدس را رد کردند، بنیادگرایان مسیحی ، به سرعت«سازمان
سفارتخانه ی جهانی مسیحیت» را، در سال 1980 م ، در قدس تأسیس کردند، در پاسخ به
اعتراض این کشورها و در حمایت از اشغالگری و تجاوز کوشیدند، شعبه هایی برای آن ،
در سراسر جهان، دایر کنند.
اما چرا بنیادگرایان
مسیحی دست به چنین اعمالی می زنند ؟ آیا این از عشق بی شائبه و خالصانه آن ها نسبت
به یهود نشئت می گیرد؟
بی شک چنین نیست.
محرک اصلی این بنیادگرایان، اعتقادات خاص
و پیش گویی های توراتی ایشان است که براساس آن فرضیه وتئوری ، بازگشت یهود به
سرزمین موعد و بر پایی مملکت صهیون را ساخته اند تا مقدمه و سرآغاز دومین بازگشت مسیح در آخر الزمان باشد که به
عصر هزاره ی خوشبختی معروف است در این عصر مسیح (ع) پس از غلبه بر مملکت شر و
ایمان آوردن یک سوم یهود به او ، مملکت خداوند را در سرزمین بر پا و این مملکت تحت
حاکمیت و رهبری مسیح هزار سال حکومت خواهد کرد.
عقیده ی هزاره ف
عقیده ی جدیدی نیست، چون دوره های مختلف تاریخ بشری شاهد آن بوده است، به ویژه
وقتی مصایب و بلایا را فراگیرد . مثلاً بسیاری از غربی ها پس از جنگ جهانی دوم
منتظر ظهور مسیح بودند. این مسئله در جنگ دوم خلیج (فارس ) نیز به وقوع پیوست . به
گونه ای که برخی از رهبران بنیادگرای غرب این جنگ را آغاز تخریب و نابودی جهان و
بازگشت دوباره ی مسیح تلقی کردند این
عقیده ، در قرون وسطی ، وقتی جنگ های مذهبی سراسر اروپا را در نور دیده بود، نیز
مورد استفاده قرار گرفت و هنگامی که اروپا جنگ های صلیبی خویش را، بر مشرق اسلامی
، آغاز کرد، این اسطوره ی وحشتناک ترویج شد که آن ها بر انگیخته شده اند تا بادست
زدن به چنین حملات وحشیانه ای ، قدس را «آزاد» کنند و مسیح در بیت المقدس ظهور
کند.
این عقیده ( عقیده ی عصر
هزاره ی خوشبختی ) بنیادگرایان مسیحی ، در گذشته عقیده ی سری و غیر علنی طوایف و
اقلیت های خاصی بود و بر اثر همین اعتقادات، در معرض ظلم و ستم کلیسای روم قرار می
گرفتند، زیراکلیسا این عقیده را بدعت ، نو آوری وکفر به شمار می آورد و سنت
آگوستین این عقیده را عقیده ای واقعی نمی دانست، بلکه عقیده ای مجازی و حالت روحی
خاصی توصیف می کرد که کلیسا، در طول تاریخ خود، آن را پشت سر گذاشته است اما
بنیادگرایان مسیحی به حقایق تاریخ و جغرافیا وخلقت اعتقاد ندارند. در این زمینه، «گریس
هالسل» ، نویسنده ی انجیلی آمریکایی، به نقل از یکی از بنیادگرایان مسیحی می گوید:
«وقتی خداوند جهان و هستی را خلق کرد، برکت را به یهود بخشید، از این رو یهود برتر
از سایر انسان ها هستند و با غیر یهودیان تفاوت دارند خداوند از ازل مقدر فرمود،
یهود مالک سرزمین مقدس باشند و این موضوع را قطعی کرد و تمام این سرزمین را به
یهود بخشید» و در تأیید سخنان خویش، به آیاتی از کتاب مقدس استناد جست که می گوید
: «این سرزمین را از رود مصر یا رود بزرگ، تا رود فرات، به سلاله ی شما بخشیدم» .
برای تأکید این
واقعیت که عقیده ی احمقانه و سبک سرانه صهیونیسم، از ابتدا در میان بنیادگرایان
انجیلی وجود داشته است، به سخنان «لرد ملنر» اشاره می کنیم:
«اگر اعراب در
ادعاهای خویش بر فلسطین پا فشاری کنند و بگویند، این کشور یکی از کشورهای غربی منطقه است، به سان
کشورهایی که در بین النهرین و یا جزیره العرب وجود دارند، به نظر من، آن ها به
ستیزه جویی ومبارزه با حقایق تاریخ و اصول ومبادی مهمی پرداخته اند که اصول ومبادی
مقدسی به شمار می آیند به هیچ عنوان نمی توان فلسطین را با دیگر کشورهای عربی
مقایسه کرد در این زمان آینده فلسطین را ، فعل و انفعالات موقت و احساسات اعراب
تعیین نمی کند».
بنیادگرایان فقط به
زبان ، فرهنگ، نام ها و داستان های عهد قدیم تمسک نمی جویند، بلکه این کتاب را
نمونه ی آسمانی دولت ملی و قوانین آن را راهنما و دلیلی آشکار برای انسان ها می
دانند که باید از آن پیروی کرد و در صورت سرپیچی و تخلف، مجازات عیان و آنی است .
این یکی از محرک های اصلی پیورتانی های بنیادگرا بود تا از دولت انگلستان بخواهند،
تورات را قانون اساسی ومنبع ومرجع قوانین انگلستان معرفی کند.
پیورتن های آمریکا اعتقاد دارند، میان ایشان و
یهودیان اسرائیل ، در فلسطین عامل مشترکی وجود دارد که این دو را به یکدیگر نزدیک
می کند و آن اقدام پیورتن ها در تأسیس آمریکا، قدس جدید تلقی کردن این کشور و احیای
بیداری بزرگ مذهبی در قاره ی جدید بود، به سان یهودیان اسرائیل که قدس جدید و
مملکت خداوند را، در سرزمین فلسطین، تأسیس کردند و با مهاجرت یهود وشهرک سازی و
شهرک نشینی و استعمار در آن توانستند، یهود را در آن جا گرد آورند.
آرمگدون و سیاسیت
خارجی آمریکا
«گریس هالسل» نویسنده
ی آمریکایی ، که زمانی به طایفه ی انجیلی ها منتسب بود و با اعتقادات این طایفه
رشد کرد و پرورش یافت، ضمن نقدی بر افکار بنیادگرایانه خویش ، در کتاب ارزشمند
«پیش گویی و سیاست، انجیلی ها نظامی در
راه جنگ هسته ای»
می نویسد: در طول مسافرت، از تل آویو به
قدس، هنگام عبور از کرانه ی باختری ، راهنمای سفر، عمداً ، کرانه ی باختری را (
مانند خود فلسطینی ها ) نادیده گرفت . این مسافرت را «جری فالول » مبلغ بزرگ
بنیادگرای انجیلی ، در سال 1983 م ، برای او ترتیب داده بود – هنگامی که نویسنده از «منی » : دوست بنیادگرای خویش در سفر
، می خواهد، اطلاعاتی پیرامون فلسطین و اعراب مسلمان و مسیحیان فلسطینی به او
بدهد، می گوید:
«کدام فلسطینی ها را می گویی ؟ مگر تمام کسانی که این جا زندگی می کنند یهودی
نیستند؟ » سپس می پرسد: «آیا فلسطینی ها نیز یهودی هستند؟ »
بی شک این ، از همان مطالبی بود که من در کتاب مقدس
خوانده و با آن به خوبی آشنا بودم ، چون هر روز آن را مطالعه می کردم . اما تا
کنون ، از تاریخ معاصر خاورمیانه یا حوادثی که از زمان حاکمیت عبرانی ها بر قدس به وقوع پیوسته بود،
اطلاعات چندانی نداشتیم . ما فقط بر یک مرحله از تاریخ و یک قبیله تمرکز کرده
بودیم .
نویسنده در تببین
بخشی از عقیده ی بینادگرایی خویش و چگونگی شکل گیری آن
می گوید:
«پیشینه ی بنیادگرایی
مذهبی من ومنی باهم مشترک و شبیه یکدیگر است . ما هر دو در خانواده ی مسیحی ، چشم
به جهان گشودیم و درحالی رشدکردیم که به کتاب مقدس گوش می دادیم و آن را می
خواندیم، در دروس مدرسه ای خویش، چیزی از خاورمیانه فرانگرفتیم چیزهایی یاد گرفته
بودیم که از متون عبرانی خوانده بودیم داستان های عهد قدیم، پیرامون گرد آمدن ملت
عبرانی در فلسطین، جنگ های پادشاهان اسرائیل و برخورد ویژه ی خداوند با ملت
برگزیده را مطالعه کرده بودیم. به همراه
میلیون ها کودک مسیحی دیگر ، داستان هایی
درباره ی ابراهیم، موسی ، یهودا، داوود و سلیمان،
( که به نظر می رسید،
قهرمانان اصلی تاریخ خاورمیانه هستند ) خوانده بودیم، به همین دلیل، آن ها را
قهرمانان تمام ملل جهان ، مانند چینی ها، هندی ها، مصری ها، ایرانی ها و ژاپنی ها
به شمار می آوردیم .
بزرگ شدیم ، بی آنکه
بدانیم، عبرانی ها مانند سایر قبایل کوچک روی زمین برای مدتی کوتاه و برهه ای از
زمان، بر قدس حاکم بوده اند، از این جهت، آن ها را به عنوان کاشفان فلسطین ، نمی
شناختیم بلکه فکر می کردیم که فلسطین
سرزمینی بدون ملت بوده و عبرانی ها ملت آن شده اند در اذهان ما- پیش از این که
مطالبی درباره ی ملت های دیگر خاورمیانه، به دست آوریم و در این خصوص چیزی بدانیم-
ملت یهود ( عبرانی ها ) اولین ملتی می نمود که پس از آدم وحوا، پای به عرصه ی حیات
بر روی زمین، گذاشته اند، از این لحاظ، پذیرش سایر ملل برای ما به عنوان ملل حقیقی
و واقعی امکان پذیر نبود، بنابراین آن ها را دشمنان عبرانی ها و سرانجام
دشمن خداوند به شمار می آوردیم » .
نتیجه ی این تربیت و
آموزش ، بنا به گفته ی نویسنده ، که خود و میلیون ها کودک
بیناد گرا بر آن رشد کردند، آن شد که مطالب نویسندگان «عهد قدیم » را ( که گفته بودند ، ایشان و
قبیله و طایفه شان ملت برگزیده ی خداوند هستند) تصدیق کنند . «در کودکی تصور نمی کردم، این
عقیده ممکن است، روزی به نابودب یهود و برافروخته شدن آتش جنگ ها بینجامد . این
نظریه ی نژاد پرستانه، به پیروان خویش، اجازه
نمی دهد، تصور کنند، فلسطینی ها، مسیحیان و مسلمانان نیز در موجودیت وهستی بشری به
سان مسیحیان غربی مشارکت داشته اند» و در این زمینه، نویسنده سخن راهنمای سفر را
ذکر می کند:
«تلاش کردیم با اعراب
دوست شویم ، اما تمام این مسلمانان تروریست هستند. »
نویسنده توضیح می دهد
، راهنمای سفر، از این جهت، در سخنان خویش
وجودگروه های مسیحی عرب را نادیده گرفت ( و عنوان کرد، تمام مسلمانان دشمنان خدا و دشمنان ملت برگزیده هستند،) که اعتقادات
بنیادگرایی انجیلی می گوید:
«اعراب دشمن اسرائیل
اند، پس، دشمن خدا هستند»
در این سفر که هدف آن
زیارت اماکن مقدسه بود، نویسنده به نکته ی عجیبی اشاره
می کند، می گوید: «کسانی که سفر را تدارک
دیده بودند بسیار تمایل داشتند، در ناصره توقف نداشته باشیم تا با ملت فلسطین و به
ویژه مسیحیان فلسطینی ها رابطه برقرار
نکنی و بدین وسیله از حقایق موجود در آن جا مطلع نشویم ، به این ترتیب، بازدید
شهری از بهترین شهرهای مسیحی جهان، نادیده گرفته شد، به گونه ای که ، جز برای شستن
دست و صورت و رفتن به دست شویی در این شهر توقف نداشتیم ! در این جا هالسل اظهار
می دارد:
«.. سعی کردم، تصور کنم، یک بودایی چگونه به یکی از معباد
بودا درکاما کورای توکیو با یک مسلمان به مکه یا یک یهودی به دیوار ندبه می رود...
فقط برای اینکه از دست شویی های آن استفاده کند! . وی می افزاید:
«رهبران ما آن گونه
که برای من آشکار شد تلاش های ویژه ای دارند تا میان ما و مسیحیان فلسطین و سایر
مسیحیان، از جمله مسیحیان آمریکایی ساکن اراضی مقدس فاصله بیندازند در یکی از یک
شنبه ها ، یکی از هم سفران پیش نهاد داد برای ادای نماز به کلیسا برویم و این
خواسته را به فالول گفت علی رغم وجود ده ها کلیسای مسیحی ، درمناطق قدس ، به ما
اطلاع داده شد که نماز را در یکی از هتل های اسرائیلی خواهیم خواند.»
بنیاد گرایان انجیلی
اعتقاد دارند ، اشغال اسرائیل و قتل و کشتار کودکان، زنان و پیران عرب عمل مقدسی
است باید مسجد الاقصی را تخریب کرد و به جای آن هیکل را ساخت، چون این خواست الهی
است! و هرکه اسرائیل را حمایت کند.خداوند ، زندگی او را مبارک می گرداند هم چنین
می بایست اسرائیل را تشویق کرد که سرزمین های بیش تری را به خود ملحق کند و دعوت
های صلح را نپذیرد یا مانع تحقق آن ها شود، زیرا سهل انگاری و تأخیر در الحاق و
انضمام زمین، بازگشت دوباره ی مسیح را به تعویض
می اندازد.
این ایده، خبر از
وقوع جنگ هسته ای می دهد که جهان را نابود می کند، چون یک پنجم ملت آمریکا، به این
عقیده ایمان دارند و هیئت های تبشیری بسیاری برای سراسر جهان، به ویژه در میان
مسیحیان شرق، فرستاده شده اند تا این باور را ترویج کنند. عملاً نیز این اندیشه، در
طوایف انجیی شرق نفوذ کرده است و جوانان مسیحی کشورهای شرق از خود سوال می کنند:
اگر اراده ی خداوند
بر این است که اسرائیل برپا شود و درمیان سایر ملل، این امت باقی بماند، پس چگونه
می توان با این خواسته جنگید یا از آن متنفر شد درحالی که درهمان زمان این خواسته
با این خواسته جنگید یا از آن متنفر شد. درحالی که در همان زمان این خواسته با من
در حال جنگ است و باعث کشته شدن هموطنان، خویشاوندان، افراد خانواده، تخریب و
نابودی کشورم می شود؟ آیا با برنامه ی الهی پیش بروم یا از وطنم دفاع کنم ؟
این ها علی رغم تمام
تلاش هایی است که کلیساهای شرقی ، برای مقابله با این غارت تبشیری انجیلی ها
بنیادگرای غربی، انجام می دهند.
بنیادگرایان مسیحی
اعتقاد دارند، برای این که مسیح موعود نزد ایشان بازگردد، باید مراحل ذیل طی شود:
1- بازگشت یهود به سرزمین فلسطین :
2- برپایی دولت یهود
در سرزمین مقدس ؛
3- بشارت دادن لاهوت
انجیلی به تمام ملل از جمله ملت های ساکن در اسرائیل ، که منظور اعراب یا طوایف
ساکن فلسطین اشغالی مانند مسلمانان و مسیحیان و پیروان سایر ادیان و مذاهب هستند
چون نزد ایشان، تبشیر یهود ، به بازگشت مسیح، ممنوع است. به این لحاظ ، از طریق
امواج کوتاه رادیویی وماهواره ها و حتی اینترنت ، برای نشر رسالت مسیح، برحسب اعتقاد خویش ، در جهان
اقدام کردند. انجیلی ها می گویند:« این دعوت به گوش همه ی ملل رسیده است» و چه دعوتی!!
4. عروج کلیسا.
5. مللی وجود دارند که به خداوند ایمان
ندارند و دشمنان مسیح به شمار می آید. این ملل جنگ هایی علیه اسرائیل راه اندازی
می کنند و فتنه ها، آشوب ها و سختی های بسیار نصیب مومنان می شود. بالطبع منظور
ایشان، از دشمنان مسیح، که به خداوند ایمان ندارند، اعراب مسلمان هستند. تا زمانی
که مسلمانان به سان آنها به مسیح ایمان نداشته باشند و آن را خدای خویش فرض نکنند
و عبادت و پرستش او را رد کنند، دشمنان او هستند. این افراد، این نکته را نادیده
گرفته اند که مسلمانان به مسیح احترام می گذارند و به او، به عنوان یکی از
پیامبران الهی، ایمان دارند. این ایمان، کفر مسلمانان را، از نظر مسیحیان انجیلی،
نمی زداید!
6. وقوع نبرد آرمگدون: جنگ هسته ای که در
ابتدای کتاب ذکر آن رفت.
این عقاید را ارتشی از مبشران تبلیغ می
کنند، علاوه بر این بنیادگرایی انجیلی، با استفاده از پایگاه ها و ایستگاه های پخش
تلوزیونی و رادیویی؛شرکت های تولید فیلم؛ دانشگاه ها و مدارس؛ شرکت های تجاری و
بازرگانی؛ مراکز و موسسات تحقیقاتی و علمی؛ کرسی های مجلس نمایندگان و سنا؛
روزنامه ها و مجلات؛ بانک ها و حتی ماهواره ها به تبلیغ اعتقادات خویش می پردازند.
بنیادگرایی انجیلی مسیحی، تمام دستگاه های
مدرن و پیشرفته را به خدمت اعتقادات و اهداف خود گرفته است. از جمله ادعا کرده
است، ماهواره ی «چلنجر» در سال 1984 م، عکس هایی از شهری توراتی و اسطوره ای، در
جنوب شبه جزیره ی عربستان و مشخصا در منطقه ی «ربع الخالی» گرفته است.که «عبر»
نامیده می شود.
روزنامه ی «نیویورک تایمز» اشاره کرد، بر
حسب روایات تورات، کشتی های حضرت سلیمان از فلسطین راهی این شهر می شدند و در آنجا
لنگر می انداختند. این اولین بار نیست که تلاش شده تاریخ جزیرة العرب، با حوادث
توراتی ارتباط داده شود، بلکه این قبیل کوشش ها سابقه دارد، علاوه بر این تلاش می
شود، تاریخ تمام جهان هم بر پایه تورات بنا شود.
اما اولین بار است که ملاحظه می کنیم،
رادارهای دقیق و دستگاه های لیزری و مافوق تکنولوژی و دستگاه انتقال سریع داده ها،
در اسطوره ی استخراج شده، از متون قدیمی تحریف شده، مورد استفاده قرار می گیرند،
در حالی که یرامون صحت و درستی آنها شک و تردیدهای بسیاری وجود دارد. بدین ترتیب،
روش های اسطوره ای بر روش های علمی ترجیح داده می شوند و بنیادگرایی آمریکایی به
دنبال اوهام و خیالات خویش می رود تا مباحث مذهبی و تاریخی را از موضوعیت و
عقلانیت خویش خارج سازد. در این میان بنیادگرایی انجیلی تلوزیونی نقش مهمی، در شکل
دهی جامعه ی آمریکا، بازی می کند، و از جمله معروف ترین انجیلی های تلوزیونی می
توان به « جیم رابینسون»، «جری فالول»، «اورال رابرتسون»، «پت رابرتسون»، «جیمی
سوگرت» ( که در یکی از مناظرات خویش از «احمد دیدات» شکست خورد) و «رابرت شولر» و
کسان دیگر، که از معروفیت کمتری برخوردارند، نام برد که همه و همه در سه دهه ی
اخیر، با حضور در صفحات تلوزیون، در رشد فرهنگی مورد نظر بنیادگران انجیلی مشارکت
داشتند.
پدیده ی انجیلسم، در این فعالیت ها، خلاصه
نمی شود، به گفته «گیل کیپل» این چیزی نیست، «جز بخش مرئی یک جنبش عمیق، که باعث
شده، برخی از طبقات جامعه ی آمریکا، ارزش های لائیک و دنیوی را، که از بین برنده ی
ایمان است و بر مردم حاکم می باشد، به کناری نهند و به جای آن تغییر و تحولی عمیق
در اخلاق جامعه بوجود بیاورند که همه از مقولات و خطابه های انجیلی های بنیادگرا
نشئت می گیرد و انجیلی های بنیادگرا آن را شکل می دهند».
بنیادگران انجیلی، غیر از دانشگاه ها،
مراکز آموزش خاصی، برای خود تاسیس کرده اند تا غارت جامعه ی مدنی و نفوذ فرهنگی در
آن راحت تر باشد و ساخت و شکل دهی مجدد آن به سهولت میسر شود.
از جمله دانشگاه «باب جونز» و دانشگاه
«اورال رابرتس» که، در ایالت «اوکلاهاما» قرار دارد و 4170 دانشجو و 375 استاد را
در بر می گیرد. این دانشگاه کتابخانه ای، مجهز به یک میلیون کتاب، دارد و
دانشجویانی که برای ادامه تحصیل وارد این دانشگاه می شوند، باید تعهد نامه ای امضا
کنند که به موجب آن، در طول تحصیل، دختران از لباس های بلند استفاده کنند و پسران
موهای خود را کوتاه نکنند و رعایت موازین اخلاقی را، در محیط دانشگاه، به طور خاص
و در زندگی روزمره به طور عام، رعایت کنند.
جری فالول، یکی از شخصیت های بارز انجیلی،
در سال 1971 م، در ایالت «ویرجنیا» دانشگاهی به نام «آزادی تعمیدی» تاسیس کرد که
بعدها انم آن به «دانشگاه آزادی» تغییر یافت. این دانشگاه کلید فهم برنامه ها و
طرح های فالول (برای توسعه ی امپراطوری انجیلی شبه کلیسایی اش و افزایش نفوذ و
تاثیر او بر فرهنگ، جامعه و تاریخ آمریکا) به شمار می آید و صرفا مدرسه ای برای
آماده ساختن و آموزش مبلغان نیست که به سراسر جهان گسیل می شوند، بلکه هزاران نفر
در حالی از آن فارغ التحصیل می شوند که فرا گرفته اند، چگونه به جهان از دید اعتقادات
مذهبی و مفاهیم اجتماعی و اقتصادی فالول نگاه کنند و سپس در تمام بخش ها و طبقات
مورد نظر جوامع نفوذ کنند. این افراد در حیات شغلی خویش، تولید کننده، مبلغ و مجری
خواست و اراده بنیادگرایان، در میان جامعه ای می شود که تکنولوژی های مدرن و
نوگرایی از یک سو و افکار دنیوی لائیک از سوی دیگر بر آن حاکم شده است و این
موفقیت بزرگی، برای این جنبش، به شمار می آید که توانسته است در قلب چنین جامعه
ای، مسیحیت را از «بالا» به جامعه ی آمریکا تزریق کند و دانشگاه آزادی کاربردی
سیاسی و بلند مدت، در این زمینه خواهد داشت و به سان یک لابی عمل خواهد کرد.
در حالی که «رابرتسون»، بنیادگررای انجیلی،
اعتقاد دارد، غسل تعمید دوباره جامعه، با انتخاب یک واعظ تلوزیونی انجیلی، به سمت
ریاست جمهوری ایالات متحده، امکان پذیر است . «فالول» معتقد است، زمانی می توان در
جنگ، بر لائیک دنیوی پیروز شد که در میدان فرهنگ یا تولیدات توجیه شده ی سمعی و
بصری موفق بود. به همین دلیل، انجیلی های تلوزیونی، شبکه ی تلوزیونی مذهبی بزرگی
دایر کردند. بی شک، فارغ التحصیلان اینفومدیای دانشگاه آزادی، فرداها مراکز قدرت
را بدست خواهند گرفت و بر کانال های نفوذ و تاثیرگذاری نیز حاکم خواهند شد. این
شیوه ای است که انجیلی ها، در جنوب آمریکا، اجرا می کنند و آن را بر اساس عقاید
جدید و افراطی خود غسل تعمید می دهند.
«جری فالول» مبشر انجیلی، نمونه ی بی
همتایی، در این زمینه به شمار می آید که جمعیت آمریکایی «میراث مذهبی»، در سال 1980
م، او را «شخصیت مذهبی» نامید. وی برنامه ای تلوزیونی به نام «ساعت عهد قدیم» دارد
که اولین برنامه مذهبی مراکز تلوزیون های مذهبی به شمار می آید.
فالول هم چنین کتابی به نام «معجزه ای که
اسرائیل نامیده می شود» نام دارد و در آن می خوانیم: «از جمله موضوعات دلگرم
کنندهف در جهان امروز، ادامه ی برکت خداوند، بر ملت اسرائیل است. با وجودی که شاهد
مشکلاتی چون تورم، اختلافات شدید در کنیست و اصرار همسایگان بر نابودی این کشور
هستیم، با این حال اسرائیل به دلیل ایمان به خدا، سربلند به حیات خویش ادامه می
دهد. اسرائیل دژ دموکراتیک در منطقه ای است که حماقت بر آن حاکم است و بحران ها و
آشفتگی های سیاسی آن را متلاطم کرده است. هر کس کتاب مقدس را بخواند، آن را مملو
از پیشگویی هایی می بیند که از خایگاه ملت یهود سخن می گوید. تورات یادآوری می
کند، که ملت یهود، به سرزمین اسرائیل بازخواهند گشت و دولت خویش را دوباره بنیان
خواهند نهاد».
سپس نویسنده این گونه معجزه ی اسرائیل را
ادامه می دهد و ادعا می کند، مللی که به یاری اعراب و سازمان آزادی بخش فلسطین می
شتابند، اگر از حقایق کتاب مقدس مطلع باشند،«مقابل خدای اسرائیل زانو بر زمین
خواهند زد و از او طلب بخشش خواهند کرد».
فالول سخنان مذهبی – سیاسی خویش را این گونه ادامه می دهد:
«اگر این ملت
(آمریکا) می خواهد، دشت هایش همیشه سرسبز و موفقیت های علمی اش همیشه در سطوح بالا
و آزادیش سرآمد و نمونه جهان باشد، باید به حمایت خویش از اسرائیل ادامه دهد.»
«در کشور گرایش های
فزاینده مشاهده می شود که فقط خواهان دستیابی به نفت است، این ما را از توجه به
نیاز بزرگ ترمان باز می دارد که همان برکت مستمر و مداوم خداوند است . اگر آمریکا
به خود اجازه دهد، فقط به نفت بیندشید و اتحاد با اسرائیل را با نفت، مایع سیاه،
تعویض کند به جایگاه خویش، به عنوان یک رهبر جهانی ، خیانت کرده است و بی شک
جایگاه تاریخی خویش را از دست خواهد داد و به جایی خواهد رسید که روم به آن رسید و
ما اجازه نخواهیم داد، چنین اتفاقی بیفتد.»
«یهود به سرزمینی
خویش که بی ایمان وکفر بر آن حاکم است باز
خواهد گشت درست است که یهود از لحاظ روحی آشفته و سرگردان و نیازمند ظهور مسیح و
منجی خویش هستند، اما، در هر حال، ملت برگزیده ی خداوند به شمار می آیند و هم
اکنون مسیحیانی که به تورات ایمان دارند، بهتین دوستان ایشان هستند و باید چنین هم
باقی بمانند»
فالول، در سال 1979 م
، سازمان سیاسی – مذهبی خود را به نام «اکثریت
اخلاقی » بنا نهاد که به راست جدید مسیحی منتسب است و تلاش های سیاسی خویش را بر
تحقیق مسائل مذهبی متمرکز کرده است و تلاش می کند به دشورای های جامعه منفعت طلب دنیوی
و روی برگردانده از مذهب ، پاسخ گوید و بحران های جامعه و مشکلات دولت را، که با
نزدیک شدن، بازگشت دوباره ی مسیح، قرین شده است، به کفر امریکا نسبت دهد و به
مجازات خداوند تفسیر کند. این سازمان موفق شد، حداقل دو میلیون رأی دهنده را بسیج
کند تا سازمان هویت مذهبی ، با شعار «یاران اخلاق می توانند ، برای اولین بار، پس
از چندین دهه، نمایندگانی برای خود انتخاب کنند» به دولت آمریکا راه یابد از جمله
سخنان او :
«می باید، به این
حقیقت غم انگیز ، اعتراف کنیم که ما، ملت آمریکا را به اقلیت جنجالی ملحدی از زنان ومردان سپرده ایم که
خدایی ندارند و آمریکا را به لبه ی پرتگاه و جهنم برده اند وقت آن فرا رسیده است
تا آمریکایی های مدافع اخلاق گرد هم آیند وملت عزیزمان را نجات دهند »
«طی سلسله سخنرانی
های خود، پیرامون مسائلی که امروزه آمریکا را تباه و فاسد کرده اند و روی سخنم
تمام ملت آمریکا بود، با فریادهای دردناک و سوالات ناامید کننده ای مواجه شدم ، ما
پیش از این چنین سخنانی را نشنیده بودیم! چرا کسی که در این زمینه تا کنون با ما
صحبت نکرده است؟ اکنون وقت آن فرا رسیده است که طرفداران و صاحبان ارزش و اخلاق
برای نجات امت عزیزمان دست به دست هم دهند و از هرگونه و فرقه ای که هستند،
بپاخیزند و اراء خویش را به صندوق ها بیندازند تا از آزادی های خود دفاع کنیم تا
بر اساس اعتقاد آنان و همان گونه که می خواهیم ، زندگی کنیم . این امید آمریکاست و
باید به سرعت به سوی آن گام برداریم . »
در سال 1976 م ،
ایالات متحده رئیس جمهوری برای خویش برگزید که تعمیدی بسیار مومنی به شمار می آمد وی از ذهنیت های اخلاقی
ومذهبی خویش بهره برد تا دولت را غسل تعمیدی دوباره دهد و آن را از خطای «واتر گیت
» تطهیر کند. این سال، سال بنیادگرایی انجیلی و آغاز توجه مطبوعات غرب به این
پدیده بود به گونه ای که دو مجله ی نیوزویک
و تایم، در سال 1976 م، شماره ی خاصی را
به بررسی پدیده ی بنیادگرایی انجیلی اختصاص دادند، چون این پدیده تأثیر به سزایی
در به قدرست رساندن کارتر داشت و آغاز بیداری و آگاهی مطبوعاتی ، از ابعاد این
پدیده و به ویژه بعد سیاسی آن به شمار می آمد پیشینه ی پروتستانی کارتی و روایات
مذهبی که به آن اعتقاد داشت با سیاست هایش
، در قبال «خاورمیانه»، ارتباط پیدا می کرد. به عقیده ی او، دولت اسرائیل، پیش و
بش از هر چیز، باید مورد توجه قرار گیرد: «دعوت به سرزمین توراتی ( که یهود، صدها
سال پیش ، از آن بیرون رانده شده بودند» و تأسیس دولت اسرائیل ، تحقق پیش گویی های تورات و جوهر آن است» . در نتیجه سیاست کارتر در قبال اسرائیل از اندیشه
ی وی در قبال دولت اسرائیل نشئت گرفت . « سرزمینی
که خداوند وعده ی آن را به یهود داده بود» او در این زمینه اعتراف می کنند:
«من نسبت به این مسئله ، به عنوان یک انسان و یک آمریکایی و یک شخص متدین، تعهد
تمام عیاری دارم» از این رو، اندیشه هایش ، حول صلح در منطقه ، بر حضور همیشگی و
تأمین امنیت دولت یهودی اسرائیل متمرکز بود.
کارتر در سخنرانی که
، در مارس 1979 م ، در کنیست ایرادکرد، گفت:
«هفت تن از روسای
جمهوری آمریکا ایمان داشتند و این مطلب را در سخنان خویش بیان کرده بودندکه رابطه
ی آمریکا با اسرائیل فراتر از یک رابطه ی ویژه و رابطه ی بی همتایی است . این
رابطه را نمی توان از بین برد یا سست کرد، چون در وجدان، اخلاق واعتقادات ملت
آمریکا ریشه دارد .مهاجران ، هر دو دولت آمریکا و اسرائیل را به وجود آوردند و از
سراسر جهان گرد آمدند تا آینده کشور را
رقم بزنند هر دو ملت ، ملت مهاجر و آواره
ای هستند، ما در میراث تورات با شما شریک و سهیم هستیم . »
در انتخابات ریاست
جمهوری سال 1980 م، انتخاب اصلاحات مذهبی آمریکایی ها، بنا به گفته ی گیل کیپل ،
انتخابی مشکل بود سه کاندیدای ریاست جمهوری ، اندرسون، کارتر و ریگان تماماً
انتساب و پیروی خویش از انجیلیسم را اعلام کردند . اما انجیلیسم نزد هریک از آن ها
برداشت و تصور خاصی داشت . درحالی که
«جیمی کارتر» در مسئله ای گروگان گیری در «ایران»
می خواست، سخن مسیح را محقق کند و طرف دیگر صورت خویش را برگرداند تا آن
طرف نیز سیلی بخورد، «رونالد ریگان » خود را قهرمان ملی آمریکا معرفی می کرد که با
رسالت کتاب مقدس همخوانی داشت و «خواست،
بدین وسیله از ایالات متحده، بیت المقدس جدیدی بنا کند».
فالول در آن زمان
اعلام کرد، ازجمله وظایف ومسئولیت های آمریکایی ها ، انتخاب رهبرانی عادل است که
از حکم الهی وسنت او پیروی کنند... و بر عهده ی «اکثریت اخلاقی » است که نقش مورد
نظر خویش را در انتخاب کاندیدا ایفا کند این کاندیدا باید قوانین خداوند و شریعت او راجاری سازد که بالطبع شخص مورد نظر «رونالد
ریگان » بود.
عملاً نیز این جنش
انجیلی ، به همراه دیگر جنش های بنیادگرا ، مانند «رأی مسیحی » و سازمان «میزگرد
مذهبی » نقش مهم خویش را ، در پیروزی حیرت انگیز ریگان، در انتخابت ایفا کردند آن
ها توانستند حدود چهار میلیون انجیلی را، که توجهی به سیاست نداشتند، به پای صندوق
های رأی بکشانند و این جهش سیاسی بزرگی بود که «گری نورث » بنیادگرای حماسی را بر
آن داشت . جامعه بنیادگرایان آن زمان را چنین توصیف کند:
«بی شک رهبران
بینادگرا از میان مردم برخاسته اند و توانسته اند به آن ها بگویند، سال 1980 م ،
سال آغاز است و روزی می رسد که اصول ومبادی کتاب مقدس شریعت و آیین کشور می شود.»
آسیب شناسی اجتماعی social-pathology مفهوم جدیدی است که از علوم زیستی گرفته شده و مبتنی بر تشابهی است که دانشمندان بین بیماری های عضوی و آسیب های اجتماعی(کجرویها) قائل می شوند. واژه آسیب شناسی از دیدگاه پزشکی به فرایند ریشه یابی بیماری ها گفته می شود
سوالات چهارگزینه ای روان شناسی سال سوم